Τα μουσεία θεωρούνται συχνά ως χώροι που συλλέγουν, φροντίζουν, εκθέτουν και ερμηνεύουν αντικείμενα. Είναι επίσης ένα μέρος για να μοιραστείτε ιστορίες. Μια ποικιλία νέων εμπειριών από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε συνθήκες πολιτιστικής κληρονομιάς μπορεί να χαρακτηριστεί ως αφήγηση, συμπεριλαμβανομένων των οδηγών που προσφέρουν καθαρά ενημερωτικό περιεχόμενο. 

Η ψηφιακή αφήγηση σε περιβάλλοντα πολιτιστικής κληρονομιάς έχει αναγνωριστεί ως μια κατεύθυνση στην οποία τα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς, συμπεριλαμβανομένων των μουσείων και των ιστορικών τοποθεσιών, πρέπει να επενδύσουν για να προσελκύσουν και να απασχολήσουν το (ολοένα και πιο απαιτητικό) κοινό (Pujol et al 2013, Twiss-Garrity et al. 2008). Η διαδραστικότητα σίγουρα ενισχύει την αίσθηση ελέγχου της εμπειρίας. Ο θεατής ενθαρρύνεται να συμμετέχει ενεργά και να συμμετέχει περισσότερο. 

Με νέες τεχνολογίες και βελτιώσεις στα πρότυπα, το υλικό μετάδοσης, τους επεξεργαστές, την εσωτερική αποθήκευση, τις νέες μεθόδους προγραμματισμού και τις αξιόπιστες βιβλιοθήκες λογισμικού, είναι δυνατό να παρέχουμε υψηλά επίπεδα διαδραστικότητας σε περιεχόμενο πολυμέσων. Αντί να παρακολουθούμε παθητικά, να ακούμε ή να διαβάζουμε, αναλαμβάνουμε έναν ενεργό ρόλο. Μια εφαρμογή πολυμέσων προσφέρει έναν βαθμό διαδραστικότητας, νέες μορφές ελέγχου και πλοήγησης (μενού επιλογής, λειτουργία αναζήτησης, πίνακας περιεχομένων κ.λπ.). Τα αποτελέσματα του προγράμματος εξαρτώνται από τις εισροές του χρήστη, και οι εισροές του χρήστη επηρεάζουν τα αποτελέσματα. Οι χρήστες μπορούν να μετακινηθούν από τη μια πληροφορία στην άλλη, πλοηγώντας στο περιεχόμενο με μη γραμμικό τρόπο, τις περισσότερες φορές κάνοντας κλικ σε υπερσυνδέσμους. Τους επιτρέπεται ο έλεγχος να περιπλανηθεί μέσω περιεχομένου πολυμέσων κατά τη δική τους επιθυμία. Εκτός από το κείμενο, τα γραφικά / σχέδια και τις φωτογραφίες, οι πληροφορίες ηλεκτρονικού υπολογιστή μπορούν να αναπαρασταθούν μέσω ήχου, βίντεο και κινουμένων σχεδίων. 

Η διαδραστικότητα, ωστόσο, παίρνει πολλές μορφές. Τα μουσεία μπορούν να χρησιμοποιήσουν πολλές διαφορετικές τεχνολογικές καινοτομίες στις εκθέσεις τους για να δημιουργήσουν έναν διαδραστικό ψηφιακό χώρο, από εφαρμογές έως βιντεοπαιχνίδια. Με τη χρήση της επαυξημένης πραγματικότητας (AR) και ολογραμμάτων, μπορούν να δοκιμάσουν αυτές τις στιγμές και σε 3D επίσης. Οι μέθοδοι που παρέχονται στους χρήστες για την αλληλεπίδραση με το περιεχόμενο (ή τον εικονικό κόσμο) ονομάζονται “μηχανικοί”. Το λογισμικό ηλεκτρονικών υπολογιστών μπορεί να οδηγηθεί με οθόνη αφής, κουμπιά πίεσης ή άλλο υλικό που επιτρέπει στους επισκέπτες να επικοινωνούν, να κάνουν επιλογές ή να περιηγούνται μέσω περιεχομένου. Οι ψηφιακές διαδραστικές λειτουργίες μπορεί να είναι τόσο περίπλοκες όσο οι προσομοιώσεις, η αλληλεπίδραση σε στυλ «Kinect», η εικονική πραγματικότητα και η επαυξημένη πραγματικότητα ή κάτι τόσο απλό όσο ένα περίπτερο με οθόνη αφής. (Bradley, C & David, C 2018) 

Οι διαδραστικές εμπειρίες μπορούν να ελεγχθούν απευθείας με μια συσκευή εισόδου. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν υπάρχει ανάγκη για πολύπλοκες γραφικές διεπαφές που θα μπορούσαν να σπάσουν την εμβάπτιση και να μειώσουν την εμπειρία στο σύνολό της. Ωστόσο, είναι σημαντικό να παρέχετε στον χρήστη σαφείς οδηγίες. Ορισμένες συσκευές εισαγωγής είναι πιο αφηρημένες και εύχρηστες, επιτρέποντας στους χρήστες να εστιάσουν στο ίδιο το περιεχόμενο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αλληλεπίδραση μπορεί να είναι πιο παθητική, πράγμα που σημαίνει ότι οι πληροφορίες βασίζονται σε συγκεκριμένα δεδομένα, που συλλέγονται με διάφορους τρόπους, απαρατήρητα από τους χρήστες, όπως δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας ή δεδομένα παρακολούθησης ματιών. 

Για επιτόπιες εμπειρίες, οι εφαρμογές για κινητά, οι εμφανίσεις πληροφοριών επισκεπτών και το βίντεο θεωρούνται επί του παρόντος τα καταλληλότερα νέα εργαλεία πολυμέσων. Οι χρήστες μπορούν να ανακαλύψουν και να εξερευνήσουν ψηφιακές εκθέσεις με πολλούς τρόπους. Οι δημιουργοί εκθέσεων μπορούν να οδηγήσουν την πλοήγηση σε περιορισμένο βαθμό μέσω της διάταξης, εάν αυτό είναι επιθυμητό. Ωστόσο, ορισμένοι χρήστες θα ακολουθήσουν τη δική τους διαδρομή και θα πρέπει να τους επιτραπεί να το κάνουν εάν αυτό είναι η προτίμησή τους. (Berth et al. 2018) 

Κατηγορίες:

0 σχόλια

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.