Ανακεφαλαιώνοντας, τα συνδεδεμένα ανοιχτά δεδομένα (LOD) ορίζονται ως δεδομένα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν προσαρμοσμένα και τροποποιημένα από οποιονδήποτε, καθώς και να κυκλοφορήσουν με ανοιχτή άδεια, η οποία δεν εμποδίζει την επαναχρησιμοποίησή τους δωρεάν (Berners, 2014).
Ενώ, για πολλά χρόνια, μεγάλο μέρος της χρήσης του προοριζόταν για κρατικά αποθετήρια δεδομένων και αρχεία (Mayer, 2015), σήμερα το LOD διαθέτει μια πληθώρα πλεονεκτημάτων σε άλλους τομείς. Ένα από αυτά που έχει δει εκθετικά ποσοστά υιοθεσίας είναι στον τομέα του Πολιτισμού και της Κληρονομιάς. Αυτό αναφέρεται κυρίως στη συγκέντρωση και συλλογή υλικού από ιδρύματα όπως βιβλιοθήκες, μουσεία και γκαλερί (Alexiev, 2016).
Πρώτον, με την υιοθέτηση ενός συστήματος LOD στις βιβλιοθήκες, οι οποίες είναι η πιο χρησιμοποιούμενη και πιο προσιτή μορφή πολιτιστικού ιδρύματος, μπορούν να επεκτείνουν και να διασυνδέσουν σημαντικά τη βιβλιογραφική βάση δεδομένων τους (Yoose & Perkins, 2013). Το LOD τους επιτρέπει να συνδέουν μεταδεδομένα ορισμένων κομματιών της λογοτεχνίας με άλλα που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά. Αυτό γίνεται πιο σημαντικό στις μέρες μας καθώς οι βιβλιοθήκες πιέζουν να έχουν μια διευρυμένη διαδικτυακή παρουσία. Ένα παράδειγμα όπου η ρευστότητα και η απλότητα του LOD γίνονται εμφανείς είναι η εμπειρία χρήστη των μηχανών αναζήτησης βιβλιοθηκών. Όσο μεγαλύτερη είναι η χρήση του LOD, τόσο πιο εύκολο θα είναι για τους χρήστες να βρουν το επιθυμητό κομμάτι της λογοτεχνίας (Oomen & Baltussen, 2012). Επιπλέον, το LOD επιτρέπει την επέκταση του περιεχομένου της βιβλιοθήκης στο διαδίκτυο μέσω της κοινής χρήσης υπερσυνδέσμων και διευθύνσεων URL σε ιστότοπους (Oomen & Baltussen, 2012).
Επιπλέον, το LOD έχει χρησιμοποιηθεί στην αρχαιολογία για τη μεταγραφή αρχαιολογικών ευρημάτων. Όταν γίνονται νέα ευρήματα, τα αρχεία τους πρέπει να είναι συνδεδεμένα σε μια βάση δεδομένων. Το LOD διευκολύνει αυτή τη διαδικασία καθώς μπορεί να πλέξει και να διασυνδέσει το εν λόγω τεχνούργημα με άλλα σε μια συλλογή ή να το συνδέσει με άλλες και να ανακαλύψει νέες συλλογές και σε ποιο βαθμό (Alexiev, 2016).
Ομοίως, ο Lincoln (2019), μας υπενθυμίζει ότι το LOD είναι κρίσιμο στον τομέα της τέχνης. Πολλοί καλλιτέχνες και γκαλερί τέχνης θέλουν να μάθουν πώς να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις καλλιτεχνικές τους γνώσεις μέσω της κατανόησης του τρόπου με τον οποίο τα έργα τέχνης τους εντάσσονται στο μεγαλύτερο οικοσύστημα της τέχνης με ημερομηνία. Επιπλέον, είναι μια αυξανόμενη ανάγκη και επιθυμία να μάθουμε πόσο διαδόθηκαν τα έργα τέχνης. Το LOD μπορεί να εκπληρώσει αυτήν την απαίτηση, καθώς επιτρέπει στους καλλιτέχνες και τα καλλιτεχνικά ιδρύματα να αναγνωρίζουν και να ερμηνεύουν ποιος και μέσω ποιων καναλιών μπόρεσε το κοινό να έχει πρόσβαση στην τέχνη τους. Μπορούν ακόμη και να δουν πώς έχει κοινοποιηθεί και να δημιουργήσουν συνδέσμους μεταξύ τους για να κατανοήσουν καλύτερα τη «συνάφεια» του έργου τέχνης τους (Mayer, 2015).
Τέλος, τα μουσεία και τα ακαδημαϊκά ιδρύματα, γενικά, έχουν βιώσει μια στροφή προς την υιοθέτηση LOD τα τελευταία δέκα χρόνια. Αυτά περιλαμβάνουν το Βρετανικό Μουσείο και το Πανεπιστήμιο του Γέιλ που χορήγησαν άδεια LOD για τα μεταδεδομένα τους για χρήση ως εμπορική ιδιοκτησία (Museum ID). Η ιδέα ήταν να αυξηθεί η διεθνής τους θέση παρέχοντας έναν ολοκληρωμένο τρόπο για το κοινό να μοιράζεται τη γνώση. Κάνοντας αυτό, διασφαλίζει ότι δημιουργούν ένα αποτύπωμα στον δημόσιο τομέα (Ibid).
Συνοψίζοντας, έχουμε δει ότι πολλά πολιτιστικά ιδρύματα εκμεταλλεύονται το LOD για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, επιτρέπει σε αυτούς και στους πελάτες τους να δημιουργούν εύκολα συνδέσμους μεταξύ πολιτιστικού υλικού που διευκολύνει την καταγραφή και την γρηγορότερη εύρεση πληροφοριών. Αυτό τελικά μεταβιβάζεται στον χρήστη (Al-Gburi, 2019). Δεύτερον, το LOD προσφέρει μεγαλύτερη διάδοση του υλικού καθώς και του πολιτιστικού θεσμού γενικότερα. Τους επιτρέπει να έχουν μεγαλύτερη διαδικτυακή παρουσία λόγω της διασύνδεσης που γίνεται μεταξύ των συνόλων δεδομένων καθώς και της παραγωγής εγγραφών για δεδομένα που θα χρησιμοποιηθούν εμπορικά.
0 σχόλια